Ανθέων 72, 12461 | Mail: naturefriendsgreece@gmail.com | Τηλ. : 215 5257408
22 Απριλίου 2020
ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ
«…Αγαπούμε τη γη, τους ανθρώπους και τα ζώα,
Τα ερπετά, τον ουρανό και τα έντομα,
Είμαστε, είμαστε κι εμείς όλα μαζί,
Μαζί κι ο ουρανός και η γη..»
Γιάννης Ρίτσος «Εαρινή Συμφωνία», 1938
«Ἡ γῆ [του λευκού] δέν εἶναι ἀδερφός του,
ἀλλά ἐχθρός πού πρέπει νά τόν καταχτήσει,
καί ἀφοῦ τόν καταχτήσει, πηγαίνει παρακάτω.
Μέ τό ταμάχι (πλεονεξία) πού ἔχει θά καταπιεῖ τή γῆ
καί θά ἀφήσει πίσω του μιὰ ἔρημο.»
Σηάτλ, αρχηγός των Ινδιάνων, 1855
Άρθρο 1. Η μητέρα Γη
(1) Η μητέρα γη είναι ένα έμβιο ον.
(2) Η μητέρα γη είναι μοναδική, αδιαίρετη, αυτορυθμιζόμενη κοινότητα των αλληλένδετων όντων που υποστηρίζει, περιέχει και αναπαράγει όλα τα όντα.
(3) Καθένα όν καθορίζεται από τις σχέσεις του, ως αναπόσπαστο κομμάτι της μητέρας γης.
ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Μετά την αποτυχία της διεθνούς συνδιάσκεψης του ΟΗΕ (COP15) για την κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη, το Δεκέμβριο του 2009, ο Πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες απεύθυνε κάλεσμα (5/1/2010) προς τα κοινωνικά κινήματα και τους υπερασπιστές της Μητέρας Γης όλου του κόσμου, καθώς επίσης προς τους επιστήμονες, πανεπιστημιακούς, νομικούς και κυβερνήσεις που θέλουν να εργαστούν με τους λαούς, να συμμετάσχουν στη Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για τη Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μητέρας-Γης.
(20 - 22 Απριλίου 2010, Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας, το όνομα της οποίας πήρε από τον απελευθερωτή
Bolivar 6/8/1825 – ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ
ΕΔΩ ΕΔΩ).
Η Συνδιάσκεψη των Λαών στην Κοτσαμπάμπα (την αποκάλεσαν αντι Κοπεγχάγη) είχε μεταξύ των άλλων τους εξής στόχους:
1. Να αναλύσει τις δομικές και συστημικές αιτίες που προκαλούν τη κλιματική αλλαγή και να προτείνει μέτρα για να γίνει δυνατή η ευημερία της ανθρωπότητας σε απόλυτη αρμονία με τη Μητέρα Γη.
2. Να συμφωνήσει σε ένα σχέδιο Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων της Μητέρας Γης.
3. Να συμφωνήσει για νέες Παγκόσμιες δεσμεύσεις που θα καθοδηγούν τις δράσεις των κυβερνήσεων σε σχέση με: α) το κλιματικό χρέος, β) τους μετανάστες/πρόσφυγες της κλιματικής αλλαγής γ) τη μείωση των εκπομπών ρύπων, δ) τη μεταβίβαση της τεχνολογίας ε) τη χρηματοδότηση, τα δάση και τη κλιματική αλλαγή κ.λπ.
Η Συνδιάσκεψη των Λαών για την Μητέρα Γη στην Κοτσαμπάμπα το 2010 ήταν η συνέχεια της πρότασης που είχε κάνει ο Evo Morales προς την 63η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το (2009), για τη καθιέρωση της 22ας Απριλίου ως «Παγκόσμιας Ημέρας της Μητέρας Γης». Η πρόταση του Evo Morales έγινε αποδεκτή και από τότε οι Διεθνείς Οργανισμοί, οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις και τα κινήματα πολιτών, οφείλουν όχι απλά να γιορτάζουν αυτή την ημέρα, αλλά να κάνουν τον απολογισμό τους και να καθορίζουν δράσεις και μέτρα.
[Η απόφαση της
63ης Γενικής Συνέλευσης, Ολομέλεια, 80η Σύσκεψη/ UN 63A 80M – 22 Απριλίου 2009 – ΕΔΩ]Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της «Μητέρας Γης», 22 Απριλίου 2020, βρίσκει την ανθρωπότητα να αντιμετωπίζει το ίδιο ερώτημα που έθεσε ο Μοράλες: «είτε συνεχίζουμε στο μονοπάτι του καπιταλισμού και του θανάτου, είτε επιλέγουμε το μονοπάτι των ανθρώπων του κόσμου και των ιθαγενών κρατών για αρμονία με τη φύση και την κουλτούρα της ζωής.»
Σήμερα η «Μητέρα Γη» πληγώνεται από τους πολέμους, την πείνα και τη φτώχεια που ήταν χαρακτηριστικό των τρίτων χωρών αλλά που σαν επιδημία εξαπλώνεται και στις αναπτυγμένες χώρες, τις αποψιλώσεις δασών και την «κατάκτηση» των βουνών και των πεδιάδων από τις βιομηχανικές ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά), τη ρύπανση των πόλεων και των θαλασσών, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τις εξορύξεις για μεταλλεύματα που δεν βελτιώνουν τη ζωή των ανθρώπων (π.χ. χρυσός), την ερημοποίηση περιοχών, την άναρχη μετανάστευση (πείνα, φτώχεια, πόλεμοι, κλιματική αλλαγή), τους εξοπλισμούς, την κακή χρήση της ατομικής ενέργειας, τις πανδημίες κ.λπ.
Μία ενωμένη και αλληλέγγυα Ευρώπη στα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος θα παρείχε σημαντική συνεισφορά προς τη «Μητέρα Γη». Ωστόσο οι γενικευμένες πολιτικές λιτότητας-«αναμόρφωσης» στις λιγότερο ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης αποδυναμώνουν το όραμα και την προοπτική μιας ενωμένης και αλληλέγγυας Ευρώπης.
Χρειαζόμαστε μια Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη
Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη οφείλει να δώσει μια πολιτική απάντηση στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής στις διαστάσεις που αυτό έχει. Η Πράσινη Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη θα πρέπει να αναγνωρίζει, ότι η οποιαδήποτε απάντηση στην κρίση του κλίματος, της γης και της βιωσιμότητας του πλανήτη, θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει συμφωνία σχετικά με τη λιτότητα και τις ανισότητες που έχουν παραλύσει τις κοινωνίες μας.
Στην Ελλάδα αμφισβητούνται καθημερινά τα «Δικαιώματα» της Μητέρας Γης, ανεξαρτήτως από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις. Καταγράφουμε ενδεικτικά:
1. Το νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» που η κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση, σε μια πρακτικά κλειστή βουλή λόγω καραντίνας. Το σύνολο των περιβαλλοντικών οργανώσεων ζητούν την απόσυρσή του,
2. Τη βεβήλωση των ορεινών όγκων και του τοπίου από καταστροφικές «επενδύσεις», ακόμα και σε περιοχές NATURA, όπως οι ΑΠΕ βιομηχανικού τύπου και η επιφανειακή μεταλλεία (με κραυγαλέο παράδειγμα την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης),
3. Τη δρομολόγηση των εξορύξεων υδρογοναθράκων στην Ήπειρο, Ιόνιο, ΝΑ της Κρήτης κ.ά.
4. Τον αντιπεριβαλλοντικό, αντιοικονομικό και αντικοινωνικό συγκεντρωτικό σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων και τη συνεχιζόμενη λειτουργία και επέκταση του ΧΥΤΑ Φυλής.
5. Τη τσιμεντοποίηση και την εξαφάνιση των ρεμάτων και των υγροτόπων,
Οι ΦτΦ καλούν όλους τους ενεργούς πολίτες, και ιδιαίτερα τη νεολαία,
να συντονίσουν τις προσπάθειές
τους, να υπερασπίσουν τα «Δικαιώματα της Μητέρας Γης» [
ΕΔΩ ΕΔΩ],
να αναδείξουν τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, να υπερασπίσουν τις πανανθρώπινες αξίες τη
δημόσια υγεία και εκπαίδευση, του σεβασμού του ανθρώπου προς τη φύση, της αλληλεγγύης και
της συνεργασίας.
